म भित्र को अर्को म !


म को हो ! म के हो

म म नै हो वा होइन

कि म भित्र अर्को म छ

कि म भित्र नै छैन म !



त्यो म लाई म

कसरी भनुं म

जब उ मेरो मान्दैन

आफै जिद्दी मेरो जान्दैन !



उ अर्कै सोच्छ

म अर्कै ठान्छु

म नियममा सोच्छु

उ प्रकृतिमा बाँच्छ !



म एक लेख्छु

उ दुई देख्छ

म कलमले लेख्छु

उ व्यवहारले भन्छ !



म कागजमा बिचार्छु

उ मस्तिस्कमा भन्छ

मेरो मानब सास फेर्छ

उसको मानब अकरणीय छ !



सम्झाउंदा मान्दैन

म अर्कै हु भन्छ

फेरी म रिसाउदा

उ सिथिल हुन्छ !



प्रश्नहरु राख्छ

कल्पनाहरु पस्किन्छ

निष्कर्ष मागिरहन्छ

उत्तर खोजिरहन्छ !



यो सबै मोह राख्ने

म बाट पाप गराउने

मलाई गिज्याउने

त्यो कुन म हो !



त्यहिँ खोज्न त्यो

म भागिरहेको हो

कि वा बच्नलाई म

उसबाट भागिरहेको हु !



मेरो जीवन पिडामा

दिलासा पनि दिन्छ

घाउ हुदा दुख्दा

मलम पनि लगाउछ !



रुँदा आँशु पनि रोक्छ

लड्दा सम्हालेर बोक्छ

खुसीमा घमण्डी बन्छ

सधै म नै हु भन्छ !



म सोच्दछु राम्रो गरौँ

सबै आफ्नो भनौं

सकुन्जेल सम्हालौ

आफुलाई राम्रो बनाऔं !



जीवन को सत्य

बताउन खोज्छ

एकदिन त पनि "मर्छस"

पनि संकेत गर्छ !



पत्ताउन मन लाग्छ

तर डर लाग्छ

जीवन त जीवन हो

भन्न मन लाग्छ !



को हो त त्यो अखिर

जसले श्वास चाल्छ

सबै देख्छ अनि सोच्छ

म भित्र भित्र बाटै बोल्छ !



के उही मेरो राम

अल्लाह, यशु या बुद्ध

के म हुँ म भित्र

ति सबै मेरा सुमित्र !



कहाँबाट म पाउछु

यी सक्ति देखन सबै

आनन्दलाई भोग्दीन

आतिन्छु दुख देख्छु जसै !



यी दुइ महरु को मिलन

नै हुनु पर्छ चैतन्य

यी महरु एक म हुदाँ नै

शान्ति होला सर्बत्र !



मिलन गार्हो छ

मानव सदै ऊसबाट भाग्दछ

नाच्दछ फेरी भेट्दछ

म उसैको टाउकोमा बाँच्दछ !